Á túa saúde, querida!

Son o punto equidistante

entre o silencio e a verba.

O punto e coma

que separa a túa oración da miña.

Ineludible,

como Rick Blaine e Ilsa Lund

naquel aeroporto improvisado de Casablanca.

Son o punto e seguido

do teu ollar escrito no papel,

que se converterá

sen pretendelo

nun punto final

cando remate a liña do (noso) tempo.

Cando nin sequera nos quede París...

#poesía