#poesía

Da realidade

Os medios de comunicación non falan, mais estase a propagar unha nova glaciación entre os que cimentan a súa voz na ignorancia. Apalpan o...

Hoxe non quixen dicir nada do mundo e calei as palabras e pechei a gorxa e fun escrava do silencio. Resigneime a ser expectadora da...

As palabras máis bonitas non son suficientes. Podemos inventalas novas. Xogar coas regras ortográficas e mesturar idiomas e grafías....

Viñeches a por min e o asalto foi fatal. Espida sobre o chan, rabuñei tódolos puntos clave do teu corpo e libreime dos males e encontrei...

Móveste no límite da ilegalidade sentimental entre corazóns que son pedras e camiños de rosas de aceiro forxado. Quen eres? Que buscas?...

Quero convertirte en canción, que sexas a Wonderwall humana. Dedicarche a letra como se fose miña. Fundirte coa guitarra. Tocarte en...

Quero inspirar o verso, esta noite. Espirme lento, que me arroupes co papel. Derramar a túa tinta, explotar o talento... Ti só escríbeme...

Curiosa monotonía a dos teus dedos nas costas as mans dun náufrago a áncora que non afonda entelequia Xa custa recoñecerte en min...

Podes chamarme quinto elemento nútrome do alquimismo terra-auga-aire-lume Son potencia e equilibrio purifico o verso sal con lume...

Escribo isto para dicirche que boto de menos a túa ausencia que me ferve o sangue cando recordo o tacto lene da túa pel nas mañás de...