Sen interrogación.

Móveste no límite da ilegalidade sentimental

entre corazóns que son pedras

e camiños de rosas de aceiro forxado.

Quen eres? Que buscas?

Atinas a dicirme antes de que caia o pano

que separa o espectáculo

da realidade que nos persigue.

Que buscas? Dime, que buscas?

Que hai detrás deses ceos grises

da sombra que te persigue

do vacío dos ollos

que non poden ser ollos

porque non se atreven a mirar o que ven.

Dime, que me buscas?

Sen interrogación.

#poesía