Non quixen dicir nada
Hoxe non quixen dicir nada
do mundo
e calei as palabras
e pechei a gorxa
e fun escrava do silencio.
Resigneime a ser expectadora
da opinión vacía,
da ignoracia,
porque non quixen dicir
nada do mundo
calando as palabras
que falan da tristeza allea
para a felicidade propia...
Ou era quizais
a infelicidade?
Quen sabe!
Eu tan só calei as palabras
e preocupeime de xulgar
cos sentidos máis honestos
a vida que pasaba.